De gemeente …. en de mensen
Onze naam is Protestantse wijkgemeente Haarlem-Centrum.
Wij zijn een gemeente die je kunt plaatsen in het midden van de kerk.Twee dingen vinden wij speciaal belangrijk: goede schriftuitleg en pastoraat.
Onder goede schriftuitleg verstaan wij een zorgvuldig luisteren naar de Heilige Schrift om de boodschap die daarin klinkt ook voor mensen vandaag verstaanbaar te laten zijn.
En onder pastoraat verstaan we het samen bouwen aan een gemeenschap waarin mensen omzien naar elkaar. Die gemeenschap is er niet alleen voor zichzelf. Omzien naar de mensen om je heen, diaconaat dus, hoort daar dus ook voluit bij.
In ons beleidsplan zeggen we: je zou onze gemeente een pastorale gemeente mogen noemen. Wij steken er veel energie in om mensen die nieuw in Haarlem komen wonen een gastvrij geestelijk thuis te bieden.
Wij weigeren te aanvaarden dat leven in de stad zou betekenen leven in de anonimiteit. Daarom beginnen we hier met onszelf aan u voor te stellen.
Voor adressen en telefoonnummers verwijzen wij graag naar de pagina Contact.
De mensen
Wijkpredikant
Mijn naam is Willemijn van Dijk, en ik ben sinds 23 september 2018 wijkpredikant in Haarlem-Centrum.
Na mijn middelbare school wist ik dat ik iets wilde doen met mensen, met kunst en cultuur en met verhalen. Die drie gebieden hebben mijn hart. De studie theologie sloot daar goed op aan. Uiteindelijk heeft mijn lidmaatschap van de studentenvereniging ervoor gezorgd dat ik op een gegeven moment wist: ik wil dominee worden. Bij die studentenvereniging zag ik meerdere vrouwen de keuze maken voor het predikantschap, zo kreeg ik mijn eigen vrouwelijke rolmodellen. In Leidschendam heb ik mijn eerste stappen ‘in het ambt’ gezet in 2013. Langzamerhand ben ik gaan ontdekken wat het voor mij betekent om predikant te zijn.
Met mensen werken en meeleven
Het is werk waarbij je én heel verdiepend bezig bent én waar je met mensen mag werken en meeleven. Een heerlijke combinatie vind ik dat. In mijn werk ben ik veel bezig met de vragen als: waar is God te vinden? Wat heeft de christelijke traditie waarin ik sta te bieden? Hoe geloofden mensen de eeuwen door en hoe zit dat met ons, en met mij? Op welke manieren kun je de Bijbelverhalen lezen? En wat betekent het om te geloven? Wat is de meerwaarde van een christelijke gemeente in een wereld waarin er zoveel te kiezen is? Wat een geluk dat ik me in mijn werk met dit soort vragen mag bezig houden! Het lijkt me heel mooi om in een centrumgemeente van een stad predikant te zijn. Wat ik heb gezien van deze gemeente is dat ze heel open is, met nadrukkelijk een blik op de wereld buiten de kerk – onder meer door ruimte te bieden aan kunst en cultuur. De kerkdeuren staan open, zogezegd. Dat is ook wat ik als predikant wil uitdragen.
Missionair predikant
Mijn naam is Tom de Haan. Ik ben op verschillende plekken opgegroeid, in Overijssel, Groningen, op de Veluwe en in Friesland.
Als domineeszoon verhuisde ik meestal om de vijf jaar naar een nieuwe plek. Na mijn studie theologie in Kampen was ik vijf jaar eindredacteur van de IKON radiokerkdiensten in Hilversum en woonde ik in Maartensdijk, Weesp en Amersfoort. Ik kan dus niet echt zeggen: daar liggen mijn wortels, want die liggen nogal verspreid. Nu woon ik in Haarlem, een fijne stad. Dat rondreizende bestaan heeft een nieuwsgierig mens van me gemaakt, denk ik.
Nieuwsgierig
Die nieuwsgierigheid heeft ook een rol gespeeld in de keuze voor de theologiestudie. Die is heel breed, dat lag me wel, met toch altijd die achterliggende vraag: Waar gaat het nou écht om in het leven?
Predikant worden leek me aanvankelijk geen aantrekkelijk perspectief. De kerk kan ik aan mijn vrienden moeilijk uitleggen. Ze begrijpen het wel, maar zullen geen lid worden van een kerk. Het is alsof ik jaren heb moeten studeren om me de kerk en de traditie ‘eigen’ te maken. De kerk is toch vooral een plek voor de generatie van mijn ouders of grootouders. Geloof is voor mijn generatie een lastig ding. Toch denk ik dat mensen binnen en buiten de kerk meer geloof hebben dan ze denken. Bijvoorbeeld het geloof of het vertrouwen dat in een uitzichtloze situatie in je leven er toch weer licht kan doorbreken. En voor mij gaat geloof ook over de ervaring dat de mooiste dingen in je leven eerder die dingen zijn die je krijgt dan die je verdiend hebt. Van daaruit wil ik als ‘stadsdominee’ verbinding zoeken met de mensen in de stad. Want de kerk is er voor iedereen.
Tom de Haan volgenOuderenpastor
Graag stel ik me aan u voor: mijn naam is Esther van Bijsterveld.
Sinds februari 2021 ben ik ouderenpastor van de wijkgemeente Centrum. Iedere donderdag ben ik in Centrum te vinden; op maandag en dinsdag werk ik als ouderenpastor in Schalkwijk.
Al van jongs af aan heb ik een hart voor ouderen. Ik ga graag bij hen op
bezoek en luister naar hun (levens)verhalen: verhalen van vreugde en
geluk, maar ook van moeilijkheden en verdriet. Mensen vragen regelmatig wat mijn werk nu precies inhoudt. Het belangrijkste onderdeel van mijn werk is het bezoeken van ouderen. Dat gebeurt vooral in bijzondere omstandigheden: als iemand in het ziekenhuis ligt of heeft gelegen, als iemand een negatief bericht van de arts heeft gekregen, of bijvoorbeeld als iemand is verhuisd naar een verzorgingshuis. Het meest bijzondere is als iemand op het einde van zijn/haar leven is gekomen. Als ouderenpastor mag
ik diegene dan bijstaan in het laatste stukje van zijn/haar levensreis. Ook ga ik regelmatig voor in uitvaartdiensten.Een ander onderdeel van mijn werk is het samen met vrijwilligers organiseren van een zogenoemde ‘theemiddag’. Op de derde donderdagmiddag van de maand vindt deze theemiddag plaats in het
wijkgebouw. De ene keer vindt er een activiteit plaats, en de andere keer gaan we met elkaar in gesprek aan de hand van een gedicht of een filosofisch verhaal. Het is mooi om elkaar op die manier te ontmoeten en van elkaar te leren.Kortom: mijn werk als ouderenpastor is divers en heel betekenisvol werk, wat ik iedere dag weer met veel enthousiasme en passie doe!
Scriba wijkkerkenraad
………
Wijkouderling sectie 1 (postcode 2011)
Mijn naam is Hester Wesselius. Na 40 jaar verpleging ben ik met pensioen gegaan en heb ik nagedacht wat ik met mijn vrije tijd kon doen voor de kerk. Er was een pastoraal ouderling voor de binnenstad nodig, en dat ben ik toen geworden. Sinds 1989 kom ik al in de Nieuwe Kerk omdat ik toen lid was van de Oude Bavocantorij. In 1996 nam ik de leiding over voor de Gemeentemaaltijden en dat doe ik nu nog steeds. Voorlopig zullen onze contacten vooral telefonisch gemaakt worden, maar ik hoop u binnenkort weer te kunnen bezoeken.Wijkouderling sectie 2 (postcode 2012)
Mijn naam is Niek Rooseboom en ik woon sinds 2001 in Haarlem samen met mijn vrouw Joke en onze drie kinderen. Ik ben sinds september 2018 diaken binnen onze mooie wijkgemeente, en sinds mei 2020 Ouderling in wijk 2012. Toen ik werd gevraagd om diaken te worden heb ik echt even de tijd genomen om te bedenken waarom ik ambtsdrager wilde worden. Ik ben jaren geleden ouderling kerkrentmeester geweest en daar was ik mee bekend; de diaconie was voor mij onbekend terrein. Ik ben mij eerst maar eens gaan oriënteren op de werkzaamheden van de diaconie, maar werd al vrij snel enthousiast. Ik vind het bijvoorbeeld mooi dat de diaconie midden in de samenleving staat: een samenleving die constant in beweging is. Het doel van het diaconale werk kan worden samengevat als: het leveren van bijdragen aan het welzijn van de (wereld-)samenleving, het waarborgen dat mensen deel kunnen nemen in de samenleving, het bestrijden van armoede en onrecht en het dragen van zorg voor personen en groepen in acute noodsituaties.
dat mensen tot hun recht komen
Gaande weg merkte ik dat mijn hart meer lag bij het pastoraat en doordat er al geruime tijd een vacature was voor wijkouderling voor wijk 2012 heb ik in overleg met het moderamen besloten een overstap te maken. Per 1 mei jl. ben ik geen diaken meer maar ouderling. Ik hoop dat we elkaar binnenkort mogen ontmoeten.
Wijkouderling sectie 3 (postcode 2013 en 2015, en buitenwijks)
Mijn naam is Frits Verhagen. Sinds begin februari 2019 ben ik wijkouderling voor het postcodegebied 2013, zeg maar de Zijlweg en omgeving. Het is niet de eerste keer dat ik ambtsdrager ben in Haarlem-Centrum. Tussen 1986 en 1990 was ik diaken voor ZWO. Hoewel ik nooit in het centrum heb gewoond, ga ik daar wel al bijna mijn hele leven naar de kerk. In 1970 werd ik als opstandige tiener ‘leiding’ van de toenmalige zondagsschool in de Leidsestraat. In september 1975 was ik één van de oprichters van het jeugdwerk aan de Gedempte Oude Gracht 104, toentertijd JKC en AKC genaamd. Het was een opmaat voor een bloeiende periode van activiteiten voor jongeren in de hervormde wijkgemeente Haarlem-Centrum. Tijdens een reünie in 2001 bleek hoeveel impact die periode op veel mensen heeft gehad. In 1986 volgde dus voor mij een nieuwe uitdaging toen ik lid van de kerkenraad werd. In 1987 ben ik in de Nieuwe Kerk getrouwd met Jeannine, die zelf ook twee periodes ambtsdrager is geweest. We voelen ons nog altijd erg thuis in deze wijkgemeente. Onze twee kinderen zijn er in 1990 en 1994 gedoopt.
Bron van Liefde
Ik zie de Bijbel vooral als bron van Liefde, waaruit wij kracht mogen putten en mogen leven. Ik beschouw die bron als inspiratie voor mijn werk als ouderling in onze gemeente. Schroom niet contact met mij te zoeken als daar behoefte aan is. Ik ben bereikbaar via mijn email fritsverhagen33@gmail.com.
Wijkouderling Sectie 4 (postcode 2014 en buitenwijks)
Vacant
Wijkindeling pastoraat
Jeugdouderling
Barbara van de Pol
Redactie kerkblad
……
Diaken
Marianne Immink
Diaken
…….
Ouderling-kerkrentmeester
Maria de Klein
Kosters
Mijn naam is Ruud Balkenende. Ik ben in 2012 begonnen als koster voor drie dagen per week.
Samen met Bas Romijn vorm ik het kostersteam in lief en leed. Behalve de zondagse diensten in de zomer heb ik al heel wat mooie verhuren mogen ‘kosteren’. Mogen, want het is mijn lust en mijn leven: het indrukwekkende gebouw, de technische klussen, maar ook het contact met gemeenteleden, vrijwilligers, huurders. Geen dag is hetzelfde! Voordat ik koster werd, was ik 17 jaar werkzaam in de bouwwereld, als verkoper, inkoper, werkvoorbereider, zelfs een jaar als timmerman.
Geen dag is hetzelfde
Allemaal ervaringen die me nu goed van pas komen. Ik ben geboren in 1972 en trotse vader van 3 Balkjes: Deborah (5), Hadassa (3) en Thirza (4 maanden). Die zult u in de zondagse diensten wel weer zien binnenkort (vlechtjes, staartjes, en vooral hard rondrennen). Graag tot ziens in de kerk, op zondag of doordeweeks!